I s  d a t  w e l  z o?

20 juni 2017

1. Het aantal leerlingen met dyslexie is gewoon te hoog!
2. Met extra tijd wordt een toets of examen natuurlijk wel gemakkelijker…..
3. Dyslexie-verklaring afgekeurd? Eigen schuld!
   Een dyslexieverklaring die niet aan de eisen voldoet? Dan ook geen voorzieningen!

 

Kletskoek over dyslexie en over dyslexieverklaringen
Het is teleurstellend, beschamend en ook vermoeiend om te ervaren hoe gemakkelijk mensen allerlei ongefundeerde opvattingen over dyslexie ten beste geven. Zelfs dyslexiewetenschappers verkopen soms hele en halve waarheden. De teneur is zonder uitzondering negatief en als je dyslexie hebt, heb je daar last van.
Hieronder vier van die uitspraken op een rijtje. Laat je niet overdonderen en zorg ervoor, dat je de juiste feiten paraat hebt. En begin altijd met de vraag: ‘Is dat wel zo?’

 

1
Het aantal leerlingen met dyslexie is gewoon te hoog!

Is dat wel zo?
Voor veel VMBO- en MBO- scholen geldt dat inderdaad. Daar zitten alle leerlingen die:

• zelf om hebben gekozen voor een lager schooltype dan overeenkomt met hun intelligentieniveau, omdat ze er geen vertrouwen in hebben dat hogere schooltypes rekening houden met hun manier van leren;
• zijn begonnen op een hoger schooltype, maar daar het advies hebben gekregen om ‘af te stromen’ naar een lager schooltype. Scholen voor VWO, gymnasium en atheneum willen graag hoge slagingspercentages en zijn bang dat leerlingen met dyslexie extra docententijd nodig hebben en de slagingspercentages negatief beïnvloeden.

Deze schooltypes kennen dus een veel lager percentage leerlingen met dyslexie dan je statistisch zou kunnen verwachten.

 

2
Met extra tijd wordt een toets of examen natuurlijk wel gemakkelijker…..

Is dat wel zo?

Nee, dat is een denkfout. De opgaven blijven dezelfde en als je de stof niet begrijpt of je hebt niet geleerd, dan kun je wel drie dagen in dat lokaal blijven zitten, maar daarmee ga je de toets niet halen. Een toets of examen wordt dus niet gemakkelijker door extra tijd.

Als je dyslexie hebt, heb je extra tijd nodig om alle opgaven te lezen en de antwoorden te formuleren.

Kennelijk ervaren ook andere studenten problemen met de tijdsdruk: bijvoorbeeld studenten die geen dyslexie hebben, maar ook niet zo snel zijn met taal en/of faalangstige studenten.

Opgaven maken onder tijdsdruk is nergens een exameneis. Als veel studenten problemen hebben met de tijdsdruk bij toetsen en examens, dan ligt het probleem bij de tijdplanning van de docent. Wat is ertegen om iedereen extra toets- of examentijd te geven of iedereen de keuze te laten maken tussen een lokaal met de standaard toetstijd en een lokaal met extra tijd? Hoe moeilijk kan het zijn?

 

3
Dyslexie-verklaring afgekeurd? Eigen schuld!

Is dat wel zo?

Nee, dat is niet je eigen schuld en zelfs niet jouw verantwoordelijkheid. Het afgeven van een dyslexieverklaring die niet aan de eisen voldoet, valt onder de verantwoordelijkheid van de beroepsgroepen NIP en NVO.  Kennelijk geven leden van deze beroepsgroepen dyslexie verklaringen af zonder deugdelijk onderzoek en kennelijk is daar geen controle op.

Wie nietsvermoedend op zoek gaat naar een dyslexie-onderzoek voor zichzelf of voor een kind met taalproblemen op school, zal eerder kiezen voor een onderzoek van € 300,00 dan voor € 1.200,00, zeker met het oog op de bijlessen die daarop zullen volgen. De betreffende therapeut is immers aangesloten bij een beroepsvereniging?

Een andere situatie is, dat studenten soms een verklaring hebben van de remedial teacher van de basisschool, waarin niet het onderzoek zelf, maar alleen de conclusie staat vermeld. Dat heeft jarenlang dienst gedaan, maar de eisen aan een dyslexieverklaring zijn aangescherpt om de vergoede dyslexiezorg betaalbaar te houden. Een verklaring met alleen de conclusie ‘dyslexie’ wordt nu niet meer geaccepteerd. Dat wil niet zeggen, dat iemand geen dyslexie heeft, maar alleen dat de dyslexieverklaring niet (meer) aan de eisen voldoet.

 

Helaas zijn mensen met dyslexie MET en ZONDER een geaccepteerde dyslexieverklaring de dupe van alle twijfels. Er wordt niet gekeken naar wat je nodig hebt om het onderwijs succesvol te volgen en af te sluiten, er wordt alleen aandacht besteed aan de vraag of de dyslexieverklaring wel aan de eisen voldoet.

 

4
Een dyslexieverklaring die niet aan de eisen voldoet?
Dan ook geen voorzieningen!

Is dat wel terecht?

Nee. Een dyslexieverklaring die niet aan de eisen voldoet, zegt niets over iemands dyslexie. Iemand kan dus heel goed dyslexie hebben en daardoor de voorzieningen in het onderwijs hard nodig hebben om te kunnen slagen

Volgens de Stichting Dyslexie Nederland is het ook niet aan de onderwijsinstelling om dyslexieverklaringen te beoordelen. Op de website staat te lezen:
‘Voorts is het SDN-bestuur van mening, dat scholen qualitate qua de deskundigheid niet hebben om de kwaliteit van psychodiagnostische rapportage inhoudelijk te beoordelen.’*

 

Het SDN adviseert onderwijsinstellingen die twijfelen aan een dyslexieverklaring:

• bij het Nederlands Kwaliteitsinstituut Dyslexie (NKD) te informeren naar de status van degene die de verklaring heeft afgegeven;
• een ‘second opinion’ aan te vragen bij het NKD.
• En niet onbelangrijk:
• Degene die deze beoordeling wenst – de onderwijsinstelling dus – moet hiervan ook de kosten dragen.

En ik zou daaraan willen toevoegen: tot het tegendeel bewezen is, krijgen deze studenten gewoon de voorzieningen die ze nodig hebben!

 

* www.stichtingdyslexienederland.nl> actueel>Reactie op Checklist Dyslexie